Laatst vroeg iemand mij hoe de ervaring is met een groot gezin (4/5 kinderen)? Wat vind een tiener van zo’n avontuur en wat kan een tiener doen in een camper? Én hoe houd je dat vol met vier pubers in één camper?

Ik was nét 16 jaar, de oudste thuis, toen mijn ouders hun eerste camper kochten. Sindsdien gingen we met het hele gezin (6 personen) in ons “campertje” op vakantie. Laat je niet verwarren met klein, want ons “campertje” was volgens mij toen ook al 7 meter lang en 3 meter hoog.
Erg slim van mijn ouders was keuze voor een model met stapelbed. Ik heb drie jongere broers, alle vier waren we altijd erg aanwezig en hadden snel te weinig ruimte voor ons ego. De camper was absoluut wel eens ‘te klein’ en veel keus heb je dan niet. Binnen of buiten, je zult elkaar soms even moeten ontwijken. Al met al heb ik daar gelukkig geen trauma aan overgehouden.

Maar wat fantastisch is het avontuur en de vrijheid om overal te gaan en te stoppen wanneer je wil. Natuurlijk ben je als kinderen afhankelijk van je ouders, oftewel de bestuurder, maar die zijn in mijn geval erg avontuurlijk ingesteld. Vaak gingen we richting bekenden in Hongarije/Roemenië en reisden we daar zelf verder rond. Omdat mijn vader op de heenreis meestal in één keer wilde doorrijden reisden we vaak s‘ nachts. Ontzettend gaaf en een zekere spanning om in het donker over de snelwegen in het buitenland te rijden. Soms had ik een lampje aan om te lezen, tekenen of schrijven, maar meestal had ik muziek in de oren en keek naar buiten, auto’s, lampjes, gebouwen, verkeersborden, maan en sterren… Tegenwoordig zou ik in mijn telefoon zitten op die leeftijd, maar in 2003 had ik dat nog niet (behalve sms, wat in buitenland erg duur was).
Naar wat ik mij nog kan herinneren overnachtten we altijd als we net de grens over waren, in Hongarije. Soms bij een tankstation/grote parking als er meer campers stonden of soms een grote camperplaats.
Tegenwoordig kan je met handige apps (Campercontact / Park4night) snel en gemakkelijk een overnachtingsplek vinden en soms moet je een beetje creatief zijn. Als je een omvormertje mee hebt voor telefoon laden ben je met de camper van alles voorzien, ook als je niet aan “walstroom” 220V bent aangesloten.

Twee van mijn broers (toen 14 en 12 jaar) sliepen in het stapelbed, ik op de omgebouwde dinette (tafel met bankjes), mijn jongste broer (toen 8 jaar) op de enkele bank/bed tegenover mij en onze “ouwelui” sliepen voor boven de cabine. Na een paar uur slapen gingen we dan verder. Ik ben wel eens wakker geworden terwijl mijn vader alweer aan het rijden was, mijn moeder had het bankje waar mijn broertje sliep alweer opgebouwd. We stopten bij uitzichtpunten als we ergens wilden eten. Dan gingen wij buiten balletje trappen terwijl moeder “de kok” knakworsten aan het opwarmen was. Op doorreis aten we onderweg wel eens wat gemakkelijker ‘uit het vuistje’ buiten bij een picknick bank. Gebakken ei of een tosti uit de pan (met de deksel erop smelt de kaas het best).
Als we naar de wc moesten kon dat bij nood wel in de camper, maar als we in de buurt van een tankstation of openbare gelegenheid waren moesten we daar gebruik van maken. Want als de toilet vaak gebruikt werd moest die ook vaker geleegd worden, dat wilden de ouwelui natuurlijk niet.
Omdat wij zelf toe ook voor het eerst met een camper op reis gingen hadden we maar weinig ervaring. Zo hebben we eens vergeten om op tijd water te vullen en hebben we op een parking bij een hotel/restaurant gevraagd of we lege flessen met water mochten vullen. We zijn een hele poos heen en weer geweest met lege frisdrank flessen… de volgende keer een gieter mee dus. Maar natuurlijk is het beter te voorkomen dan genezen, dus vul het drinkwater bij, iedere keer wanneer je gelegenheid hebt en de watertankmeter op de helft aangeeft.
Overal waar we heen gingen ging de camper mee. Toeristische bezienswaardigheden, markten en festivals, kastelen, zwembaden, restaurant, visites in buitenland (bij bekenden). Waar wij gingen daar ging de camper. Bij een restaurant vroeg mijn vader vaak of we op het parkeerterrein mochten overnachten, je moet soms creatief zijn. Als we op visite (bekenden) in buitenland gingen overnachtten we meestal op hun oprit. Soms gingen we ook wel van daaruit overal naar toe met de auto, dan lieten we de camper staan. Wanneer we op campings stonden die leuk waren en in de buurt wat te beleven viel, dan bleven we langer. Dan werd de tent(en) opgezet en sliepen wij in een tent.

Echte ruzies kan ik me niet herinneren en als de camper toch even ‘te klein’ was voor 4 pubers dan moesten we het buiten maar uitvechten of iets anders voor jezelf gaan doen. Als tiener zul je onderweg vooral plezier moeten vinden in het lezen van een boek of misschien schrijven/tekenen of muziek en filmpjes op je telefoon of naar prachtige uitzicht kijken. Wij deden tijdens het rijden veel kaartspelletjes (o.a. Pesten, Klaverjassen, Uno, Koehandel, SkipBo) én heel ouderwets boter-kaas-en-eieren (tic-tac-toe), ‘kamertje verhuren’ (pipopipette/dots-and-boxes) of galgje op papier. Op die manier heb ik me eigenlijk altijd vermaakt. Nadat ik ouder werd en zelf leerde rijden ging ik zelf met vrienden op vakantie (ook met een camper). En toen mijn jongste broers alleen nog meegingen mochten ze een vriendje mee op vakantie.
Inmiddels zijn we allemaal met onze eigen relatie / gezin wel eens of vaker weg met de camper en is het denk ik wel ‘verslavend’ te noemen.